Op 26 oktober 1674 is de Grote Kamer gemachtigd om geld te lichten tot betaling van de ongelden, wat mogelijk samenhangt met het pas op 27 november 1674 door de Staten formeel genomen besluit, dat de ingezetenen die vóór januari de achterstallige oudschild- en schellinggelden tot 1669 incluis betaalden, kwijtschelding zouden genieten van de ongelden over 1670. Een nader besluit, van 12 april 1675 (zie Groot Placaatboek dl. II, p. 502), schonk aan degenen, die achterstallig oudschildgeld tot 1671 incluis en het huisgeld tot 1674 incluis betaalden, kwijtschelding van oudschildgeld- en schellinggeld over 1672-1674. Ook dit in besluit is alleen sprake van eigenaars. De eerste rekeningen van de ongelden zijn door Johannes Simonides a Nijs, tevens Klein kameraar, die ze kweet, behalve met de bovengenoemde bijdragen van bruikers, met de hem door de Grote kameraar verschafte sommen (zie de verantwoording van deze in nr. 702-15). De rekeningen door J.S. a Nijs lopen tot 1677, tot 1680 en tot 1681 incluis. Het slot van zijn derde rekening is overgebracht in die van de Kleine Kamer, maar daarna is het te vin-den in die van de Grote Kamer (Fabriek), van 1685 af, hetgeen samenhangt met het beheer van de ongelden door de Grote kameraar. De vierde rekening in de band door Johan du Molin loopt tot 1685 incluis. De volgende door Marten Meerman zijn jaarrekeningen, behalve die over 1687-1688, die zijn samengevat. Zie voor de rekeningen van de ongelden na 1700 nrs. 702-92-702-109.