In 1965 opende het bestuur een nieuw schoolgebouw voor de oude Christelijke HBS. De ruimten aan de Nieuwegracht en een inmiddels (1958) gebouwde tijdelijke dépendance aan de Notebomenlaan werden geruild voor een fraaie nieuwe school op de grens van Tuindorp en Tuindorp Oost. Het pand kwam te liggen aan de Winklerlaan (nr. 373). De school kreeg als naam Reformatorisch College Blaucapel, school voor HBS, MMS (Middelbare Meisjes School) en Gymnasium. Het voorvoegsel Reformatorisch verdween in 1975 en werd vervangen door christelijke scholengemeenschap voor HAVO, atheneum en gymnasium. Deze onderwijsvormen waren in 1968 ingevoerd als gevolg van de in 1963 aangenomen Wet op het voortgezet onderwijs, de zgn. Mammoetwet. De eerste klas heette voortaan brugklas en zou in theorie in alle onderdelen van het voortgezet onderwijs gelijk zijn wat betreft aanbod van vakken en idealiter ook wat betreft leerstof. Daarna zou de HAVO (Hoger Algemeen Voortgezet Onderwijs) in de klassen twee tot e
n met vijf voorbereiden op de toelating tot het Hoger Beroepsonderwijs. Het VWO (Voorbereidend Wetenschappelijk Onderwijs; atheneum en gymnasium) zou in de klassen 2 tot en met 6 voorbereiden op het universitair onderwijs. Nieuw was ook dat voor HAVO en VWO de leerlingen in een zekere vrijheid een eigen examenpakket aan vakken konden kiezen (voor de HAVO zes vakken en voor het VWO zeven).

In feite zouden de traditionele HBS-leerlingen kiezen voor de HAVO of voor het VWO, de MMS-leerlingen kwamen in de HAVO terecht en de gymnasiumleerlingen konden alleen maar naar het VWO. De MAVO (Middelbaar Algemeen Voortgezet Onderwijs), de oude MULO (Meer Uitgebreid Lager Onderwijs) speelde op Blaucapel tot 1987 geen rol. Wel zien we in de archiefstukken dat al in het begin van de jaren '80 de discussie over de uitbreiding van de school met een MAVO een rol gaat spelen. In 1987 nam het bestuur van CVO een aantal MAVO- en VMBO- (Voorbereidend Middelbaar Beroepsonderwijs) scholen over en fuseerde Blaucapel met de in Tuindorp staande Elout van Soeterwoude MAVO.

Opvallend is dat vanaf de invoer van de Mammoetwet de schoolorganisatie ingewikkelder is geworden. Er was aan het einde van de jaren '60 sprake van een flinke toestroom van leerlingen, waardoor steeds met de ruimte gewoekerd moest worden. Maar het was niet alleen de getalsmatige groei die speelde. Ook bleek dat in de grote toestroom van leerlingen meer en meer leerlingen bijzondere aandacht en zorg nodig hadden. Niet alleen gold dit voor de specifiek vakinhoudelijke zaken, maar ook voor de meer in het persoonlijke vlak liggende problemen.

In concreto betekende dit nieuwe taken voor de schoolleiding en voor de docenten. Naast hun lestaak kwam er meer en meer het zoeken naar nieuwe didactische werkvormen en werd hun lestaak uitgebreid met een meer intensieve begeleiding van leerlingen. Er trad een verschuiving op, waarbij een toenemend aantal docenten taken kreeg buiten het directe vakonderwijs. Er kwamen decanen voor de beroepskeuze en begeleiders, mentoren, moderatoren of hoe ook genoemd, die de zorg kregen voor leerlingen in bepaalde klassen in HAVO of VWO. Veel tijd en energie werd gestoken in zaken als studielessen in de brugklassen, de overgang van de lagere school naar de brugklas (de zgn. LOVO projecten (Lager Onderwijs Voortgezet Onderwijs) en later BOVO projecten (Basis Onderwijs Voortgezet Onderwijs), de bestudering van verschillende werkvormen in de klas, het ontwikkelen van projecten in de vorm van vakoverstijgende activiteiten, die veelal enkele dagen achtereen duurden en waaraan meestal leerlingen d
eelnamen uit een zelfde leerjaar verdeeld over meer dan een klas. Daarnaast speelden zaken als de organisatie van werkweken en excursies, huiswerkbegeleiding, het onderzoeken en oplossen van sociaal-psychische problemen als faalangst, pesten in de klas en leerstoornissen als dyslexie en dergelijke.

Dit alles bracht een toenemende vergaderdruk met zich mee en ook een complexere communicatie tussen docenten onderling en de schoolleiding. In de archieven is dit terug te vinden in een groeiende stroom nota's, notities en vergader- en rapportagemomenten.