Congres van Utrecht

Tussen 1712 en 1715 was Utrecht het decor van een belangrijke internationale gebeurtenis, namelijk het Congres van Utrecht. Hier vonden belangrijke onderhandelingen plaats die tot de Vrede van Utrecht zouden leiden. Dit maakte een einde aan de zogeheten Successieoorlogen die een aantal Europese landen voerden om te voorkomen dat Lodewijk XIV de alleenheerschappij over Frankrijk en Spanje kreeg. Op 16 januari 1712 arriveerde de eerste diplomaat in de stad en op 29 januari vonden de eerste onderhandelingen plaats. 

Gouden tijden in Utrecht

Deze diplomaten kwamen vaak niet alleen, maar namen een hele entourage aan bedienden mee. Alleen al de groep diplomaten bestond naar schatting uit ten minste duizend personen. Utrecht beleefde gouden tijden. Het congres leverde veel geld op door onder andere de verhuur van huizen. De grote groep (ongehuwde) mannen die in de stad verbleef, had veel vrije tijd. De langdurige aanwezigheid van deze groep buitenlanders met lossere zeden bracht een vrije sfeer in de stad. Veel mannen en vrouwen die zich prostitueerden, konden makkelijk een extra centje verdienen.
 

Pikante taferelen in de stad

De vredesonderhandelingen en de bijbehorende pikante gebeurtenissen in de stad zorgden er zelfs voor dat een anonieme auteur een pikant boek schreef, geïnspireerd op de ware gebeurtenissen. Hieruit kunnen we afleiden hoe de sfeer in de stad moest zijn geweest, buiten de onderhandelingen om. De roman is een interessante bron als het gaat om prostitutie en seks in de achttiende eeuw in Utrecht.

Amoureuze geschiedenis van de stad

De Amoureuze en pikante geschiedenis van het congres en de stad Utrecht uit 1713 was een briefroman met bijbehorende pikante en verslagen en verwijzingen naar echte personen. Lezers uit de bovenlagen van de Europese samenleving konden zich verlekkeren aan de onbehoorlijke verhalen. Wat opvalt zijn de gedetailleerde beschrijvingen over de seksuele escapades in de Utrechtse bordelen en het gebruik van voorbehoedsmiddelen in deze tijd. Uit de roman lijken we op te kunnen maken dat Utrecht namelijk een primeur had: een condoomfabriek op het Begijnhof. Deze goedlopende handel in condooms was in handen van een Utrechtse vrouw die op de hoek van het Begijnhof woonde. Zij produceerde en verkocht condooms, wat tot ergernis leidde bij haar broer. Hij was chirurgijn en verdiende namelijk aan middeltjes die zouden helpen tegen geslachtziektes. Interessant is dat deze handel in condooms de vroegst bekende vermelding is van een dergelijke onderneming in de Republiek, maar waarschijnlijk ook internationaal.