Cor Been was bij het uitbreken van de oorlog werkzaam als banketbakkersleerling bij de firma Grootendorst in de Koekoekstraat. Hij ging zich al vroeg met verzetshandelingen bezighouden en toen hij moest onderduiken en in de Lopikerwaard onderdak vond, richtte hij daar een van de eerste knokploegen op. Hij ontpopte zich als een uitermate bekwaam en gewaardeerd verzetsleider en werd in de zomer van 1944 tot provinciaal KP-leider benoemd. Met hulp van de afdeling Bevolking van de gemeente Utrecht had hij een persoonsbewijs verkregen op naam van zijn oudste, in Afrika verblijvende broer Siebolt, die ingenieur bij de Nederlandse Spoorwegen was. Diens leeftijd en functie boden Cor meer bescherming tegen tewerkstelling in Duitsland dan zijn eigen PB. Begin 1944 zag hij bovendien kans om papieren van de Sicherheitspolizei en SD te bemachtigen op naam van Nicolaas Karel de Groot, voorzien van zijn eigen pasfoto. Deze documenten hebben hem meermalen het leven gered. Toen hij in november '44 werd gearresteerd, had hij het persoonsbewijs op naam van zijn broer op zak en onder die naam heeft hij tot de bevrijding in het Kamp Amersfoort gevangen gezeten